Ο Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων που τον 15 αιώνα αγωνιζόταν για την μεγαλύτερη ως τότε προσπάθεια Επανελλήνισης και απελευθέρωσης από τον χριστιανικό ζυγό και που ο ίδιος ήταν ο πρωτεργάτης της μεγάλης Ελληνικής αναγέννησης στην Ευρώπη, όταν αποχαιρετούσε τους Εθνικούς συναγωνιστές του που είχαν φύγει πριν από αυτόν, τους αποχαιρετούσε με το παρακάτω, το οποίο ονόμαζε: <<εν εσπερινή ες θεούς προσρήσει>>.
Έτσι και εμείς μετά το μνημόσυνο αποχαιρετήσαμε τον Ελληνα εθνικό μας.
<<αλλ’ ω μακάριοι ήρωες, η θειοτάτη τε και προϋχουσα του ημετέρου γένους φύσις, δι ων τω τήδε επιδημούντων βίω μεγάλων αρχαί αγαθών τω κοινώ ημών εκάστοτε εκ θεών επιπέμπεται, χαίρετε∙ ω πρόγονοι τε ημών και γονείς, θεών δη ημίν εικόνες τη ημών του θεού αιτία γεγονότες∙ ω σύνοικοι τε ημών και σύντροφοι, ω φράτορες τε και άλλοι οικείοι, είτε πρεσβύτεροι ημών εν τώδε τω βίω γεγονότες, είτε νεώτεροι, οι αυτόσε ες την θειοτέραν και μακαριωτέραν προαφίχθε ημών ζωήν∙ ω εταιροί τε και φίλοι πάντες ω πολίται, οι τε άλλοι, και οι των κοινών ημών καλώς προστάντες, οι δε και τον τήδε βίον υπέρ της του κοινού τε και ομοδόξου γένους ελευθερίας αποβεβληκότες, ή των καθεστηκότων τε και ευ εχόντων σωτηρίας, ή ουκ ορθώς έστιν ων κεκινημένων επανορθώσεως∙ χαίρετε τε πάντες, και επειδάν η εκ θεών ειμαρμένη και ημάς ως υμάς καλή, ιλεώ τε και ευμενείς υποδέξασθε φίλους παρά φίλους υμάς αφιξομένους>>
<<Αλλά, ω μακάριοι ήρωες, και (εσύ) η πιο θεϊκή και υπερέχουσα φύση του γένους μας, μέσω των οποίων στέλνονται κάθε φορά από τους θεούς οι αρχές μεγάλων αγαθών στην κοινωνία μας, σε εμάς που ζούμε σε αυτήν την ζωή, χαίρετε·ω πρόγονοί μας και γονείς, εσείς οι οποίοι έχετε γίνει εικόνες των θεών για εμάς, εξ αιτίας του θνητού μας σώματος. ω συγκάτοικοι και σύντροφοί μας, ω αδελφοί και οικείοι, είτε υπήρξατε μεγαλύτεροί μας σε αυτήν την ζωή είτε και νεώτεροι, οι οποίοι έχετε φθάσει πριν από εμάς εκεί, στην θεϊκώτερη και μακαριώτερη ζωή· ω εταίροι και όλοι εσείς οι φίλοι, ω συμπολίτες και οι άλλοι και εσείς που ηγηθήκατε καλώς στα κοινά μας, και εσείς που χάσατε αυτήν την ζωή για την ελευθερία του κοινού και ομόδοξου γένους ή για την σωτηρία των υπαρχόντων και καλώς εχόντων ή για τη διόρθωση των εσφαλμένων. όλοι, και όταν η ειμαρμένη από τους θεούς μας καλέσει σε εσάς, να μας υποδεχθείτε σπλαχνικοί και ευμενείς ως φίλους που θα έλθουν σε εσάς τους φίλους>>
[1] Βλ. Κωνσταντίνος Σάθας, «Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη, τόμος 7,Ανωνύμου Σύνοψις Χρονική»
ΧΑΙΡΕ ΚΥΝΙΚΕ
