Για τους Έλληνες η ψυχή είναι αθάνατη, συμπαντική και δεν υπάρχει περί αυτής καμιά απολύτως εκκρεμότητα για το εάν θα <<σωθεί>>. Εδώ υπάρχει πραγματική αθανασία. Υπήρχε πριν και θα υπάρχει και μετά δίνοντας για πάντα νόημα στον αθάνατο αέναο κύκλο της ζωής.
Ο σημερινός εορτασμός έχει άμεση σχέση με αυτό. Οι Διόσκουροι είναι θεοί της κυκλικής ροής της θείας ουσίας μέσα σε αθάνατες και θνητές μορφές. Μας φανερώνεται αυτή η ιδιότητα και μυθολογία καθώς ο Πολυδεύκης όταν ζήτησε από τον Δία να αναστήσει τον θνητό αδερφό του, Κάστωρ, ο Ζεύς τον ανέστησε με τον όρο να ανεβαίνουν εκ περιτροπής στον Όλυμπο. Όταν ο ένας θα είναι στο αθάνατο ο άλλος θα βρίσκεται στο θνητό.